Drukte op het elektriciteitsnet, ook wel netcongestie genoemd, komt vooral voor tijdens piekuren: wanneer veel mensen thuis zijn en energie gebruiken om bijvoorbeeld te koken of te douchen, en op momenten dat de zon schijnt en veel zonnepanelen tegelijk elektriciteit terugleveren aan het net. Er ontstaat dan ‘file’ op het elektriciteitsnet: het net heeft niet de ruimte om al die elektriciteit te vervoeren. Een buurtbatterij zou een oplossing kunnen bieden door de energie die door zonnepanelen op huizen wordt opgewekt, op te slaan in een grote batterij. Deze energie kan vervolgens door huishoudens gebruikt worden, waardoor er op piekmomenten geen beroep op het elektriciteitsnet nodig is.

Haken en ogen

Uit het onderzoek blijkt echter dat er veel haken en ogen aan de inzet van buurtbatterijen zitten. Allereerst zijn er technische beperkingen: de hoeveelheid zonnestroom die in de zomer wordt opgewekt, is te groot voor de capaciteit van een standaard buurtbatterij, die het formaat heeft van een zeecontainer. Hierdoor komt een deel van die zonnestroom alsnog op het net terecht. Daarnaast nemen buurtbatterijen vrij veel ruimte in beslag. Er moet dus plek voor gemaakt worden in de wijk. Ten derde is een buurtbatterij erg duur, en is deze zonder steun van de landelijke overheid onbetaalbaar voor gemeenten. Tot slot is onduidelijk wie het beheer van de buurtbatterij op zich zou moeten nemen. Netbeheerders zijn dit niet verplicht. Energieleveranciers zouden deze rol kunnen vervullen, maar dit zou kunnen leiden tot dubbele energiebelasting, en daarmee hogere kosten voor de gebruikers. Op de lange termijn is het verzwaren en uitbreiden van het elektriciteitsnet een efficiëntere en meer duurzame oplossing.

Lees het volledige bericht op Brabant.nl